~ el yazması ~

Bugün geçmişe dönüp baktığımda
Yaşanan bütün olaylara rağmen
Hatırda kalanlar güzel anılarmış sadece
Belkide iyi bir şekilde hatırlamak istediğim için
Güzel anıları ayırmışımdır kendime...

Kafam eşyasız boş oda gibi
Düşüncelerim sürekli yankılanıyor
Amaçsız hayatımın amaçsız birgününe uyandım
Yine aynı şehirde
Bu şehirde kalmak için bir sebebe ihitiyacım var
Öyle bir sebep olmalı ki hereşeyin önüne geçebilmeli
Sanki biliyorum da itiraf edemiyorum
kendime, çevreme
Belki birgün bu sebebe sahip olmak ümidiyle...

Sinema solanları beni tek başıma kabul ederse eğer merak edipte gitmek istediğim pek çok film var. Yeni gösterime girenler girmişte benim kaçırdıklarım bir de merak edipte beklediklerim gibi birçok liste yapabilirim. Evde dvd keyfi iyi hoşta arada bir olsa sinemaya gitmek istiyor insan. Sinemaya gitmek istediğim bugünlerde elimdeki olanaklar doğrultusunda:) gitmek istediklerimi şöyle sıralıyım efenim(bu haftaki filmlere göre yaptım bu listeyi)

1. Benim Aşk Pastam
2. Üç Haydut (çizgi film)
3. Babamla Romolus




Birde merakla beklediklerim ve uzunca bir süre merak ediceklerim desem daha iyi olacak sanıyorum;

Karamel, son yıllarda Türk filmlerine olan ilgim dolayısıyla Münferit, Cannes Film Festivalinin açılış filmi olan Körlük ve Nuri Bilge Ceylan'ın Üç Maymun'u. Körlük'le Üç Maymun'u uzunca bir süre daha bekelemem gerekecek, hemde uzunca birsüre.

Son olarakta Zeki Demirkubuz'un Masumiyet hariç diğer filmlerini izlemek istiyorum.

Huzurlu bir şekilde uyumayalı epey oldu. Hergün rüya görmek yoruyor beni. Bazen gördüğüm rüyaların arkası yarın gibi devamlarınıda görebiliyorum .Yetenek mi bu acaba? Neyse dün ile bugün arasında gördüğüm rüyamda ben vapur gibi biryerdeyim. Yanımda ki insanları tanıyorumda yüzlerini çıakartamıyorum. Sonra vapura birsürü çocuğu olan bir adam biniyor. Adamın ondan fazla çocuğu var. Hani Kadıköy'de para isteyen ufak çocuklar olurya (cingen çocuğu) onlar gibi çocuklar hepsi. Vapur hareket ediyor. Bunlar sakat taklidi felan yapıyorlar. Benden başka kimse görmüyor bunların gerçekten sakat olmadığını, neyse bunlar para istemeye başlıyorlar. Uyarıyorum herkesi para vermeyin bunlara kandırıyorlar sizi, sonra da uyanıyorum. Ben üstüme düşeni yaptım, artık insanlar para verdiyse orasını bilemem. devamını yarın akşam görürüm belki...
Böyle acayip şeyler görmemin nedeni bilinçaltımın yoğun olmasından mı kaynaklanıyo acaba? Denizli'de de vapur falan yok ki görüpte etkilenmiş olayım. Hayırdır inşallah...

"gözlerin ya vardı aklımda
biz çoktan unuttuk
dünya dediklerini
aşk bir kaza dedin
bizse sağ kurtulduk
bugün senin günün
onu da mahvettin
seni sorana her yanım derim
ve dahasını da eklerim
ellerini uzat ki dokunsun
parmaklarım bugün"(**)

(**)sakin

Kaybettiğim ilhamı buldum galiba. Sürekli yazasım geliyor. Sağa sola karalıyorum birşeyler onları üşenmediğim bir vakitte tüm imla kurallarına uygun bi şekilde :)huzurlarına sunacağım...

Aslında başka bi yazı yazıyodum. Sevgili Agussia adlı blogun sahibesinin iftirasına uğradım akşam akşam . Yok blogunun ayarları bozulmuşmuş, blogu değişken ruhlara bürünmüşmüş de(kendileri bunun benim yaptığımı iddia ediyolar da söylemesi ayıptır). Bunların hepsi iftiraa. Sen karasızsan ben napayım değiştircem değiştircem dedin yeni şablonlar indirdik senle. Sanki ben silah zoruyla değiştirtmişim. Neyse polik yaratmak istiyo galiba bu blog sahipleri. Boynuz kulağı geçermiş derler ya. Ben bu Agussia'dan sonra girdim blog dünyasına, ama onun kadarda(hatta daha iyi :P) yazdığım için herhalde die düşünüyorum. Büyüklük bende kalsın artık buara da yeni rengini de pek bi beğendim blogunun Sevgili Agussia. Pembe pembe, seni açmış :))

Aman neyse bu sınavıda atlattık(şükür). Bir kaç aydır erken kalkmaya alışkın olmayan bunyem sabah yedi buçukta alarma ters bi tepki verdikten sonra kalkabildim yataktan. Neyse ne giysem acaba diye bi düşündüm. Normalde bir yere gitmeden önce düşünürüm ne giyeceğimi birgün öncesinde(abarttım mı ne). Ama bayadır ara vermiştim. Pek bi garipsedim. Neyse kahvaltımı yaptım, gittim sınav yerine. İnsanın kendi kendini sınava götürmesi ne garip. Yürüye yürüye gitmek iyi geldi sınav öncesi. Neyse sevgili ÖSYM'nin son anda gönderdiği giriş belgeme bakarak sınava gireceğim yeri buldum. Sınav başladı saat 9:30 itibariyle. Bu Les'i Ales yapmışlar. Ne gibi değişiklik var diye düşünürken kitapçıklar geldi. Birde baktım türkçe ile matemaik aynı kitapçıkta pek bi senindim. Eskiden ayrı ayrı veriyorlardı kitapçığı. Matematik bitmeden süre doldu diye alıyolardı n'oluyo yaa dedirtiyolardı insana. Nası geçti anlamadım bu 3 saat bi 3 saat daha kalırdım herhalde(şaka şaka). Sonuç itibariyle sınav iyi gibi geçti ya bakalım. Ben böle iyi miyi diyorum ama hiç belli olmaz yinede sonuçlar gelmeden yorum yapmayayım en iyisi...

Bugün benim doğumgünüm. Şaka maka 23 yaşını da doldurduk en sonunda. Bu 20 li yıllar ne kadar da çabuk geçiyormuş be... ah ahhh hüzünlendim şimdi.

Sınav arifesinde olduğum halde bende stres namına pek bişey yok. Hayatı sınav olan ben için stress yaratılacak bi durum da yok anlayacağınız. "Hayatım sınav olmuş benim" diyerek bu blogu okuyan herkese Cem Adrian'dan Hayat... Ben 'i armağan ediyorum.
(ölyesine içimden geldi)