Salı, Ağustos 25, 2009

bu kitabı bitirdiğimde sanki seni bir daha göremeyecekmişim gibi geliyor.
belkide okumamı uzunca süreye yaymamın sebebi bu
içimde sayısız yolculuğu çıkıyorum seninle yada sensiz.
aramızda olan biteni tanımlayamıyorum
tarif edemediğim bu duyguyu nedense çok seviyorum
artık daha az görüşeceğiz belki yılda bir belki hiç
artık daha az konuşacağız eskisi gibi sık değil
iki blok ötede oturmanın verdiği huzur olmayacak artık içimdee
farkında olmadan sanki tekrar beraber olacakmışız gibi plan yapmayı seviyorum
gerçekleşmicek bile olsa
nedense mutlu ediyor beni
sanki aramızdakiler son olmayacakta
daha yeni başlıyacakmış gibi
sana hoşçakal demiyorum görşeceğiz mutlaka biliyorum.

kaleme alan ~ outis ~ zaman: 18:32 0 fikrini beyan et