~ el yazması ~

hayat
yorucu,
bazen
eğlenceli,
çoğu zaman
sıradan,
zaman zaman
tahammül
sınırlarını zorlayan,
kimine
göre
sıkıcı
kimine
göre
sorunsuz
kimine
göre
mükemmel...
sorarım
size
peki
aynı
havayı
solumamıza
rağmen
bu
farklılıklar
niye?
bu
kaosu
biz mi
yaratıyoruz?
yoksa
hayat
karmaşadan
ibaret
de
biz mi
üstesinden
gelemiyoruz
hala?

çok ara vermişm ben bu bilog dünyasına. uzun zamndır ilhamın uğradığı felan yok iki bişeyler karalıyorum ertesi gün ben beğenmiyorum. gerçi bunlar hep bahane içimden gelmiomu desem üşeniyorummu desem bilemedimm . neyse asıl gündem konumuza gelirsek ;

Bugün günlerden anneler günü ve benim doğumgünüm 3-5 yılda bir anneler günüyle çakışıyor. İyi mi kötümü bilemeyeceğim ama ben şmdiye kadar bir kötülüğünü görmedim. Annem benim ben annenm için bi hediyeyiz bu sene.Bundan güzlei olamaz herhalade:) İyiki varsın annem iyiki bende varım sayende:)

Giderek yaşlanıyomuyum neyim. Şaka maka ömrümden bir yıl daha eksildii. Hergeçen gün ölüme biraz daha yaklaşıyoruz. N'oluyo bana birden melankoliye bağladım ölüm felan diyerek . Her nekadarda hayatın vazgeçilmez gerçeklerinden biride olsa kötü bi kelime ürktücü, ürpertici neyse bunalıdan çıkalım hemen çünkü bugün güzel bi günn.

Çeyrek yüzyıllıla bir kala yaşantımda neler olmuş neler bitmiş gözden geçirdiğimde kendimi şanslı sayabiliyorum. Çünkü benim mükemmel dostlarım var ne kadar uzakta olursak olalım herzaman yanımda olduklarını bildiğim ... ve dün gece çok sevgili arkadaşımm(ict) nin söyledikelri çok duygulandırdı benii. söylediğiniz sölzer için çok teşekkür ederimm efenim ihya ettiniz beni:)

Eve dönüş yapalı yaklaşık bi sene oldu belki de geçti. Buraya geldiğimden beri zamanla ilgili tüm kavramları unnuttum diyebilirim. Gün geçtikçe sevmemin nedeni bu saçma sapan şehri anlamlı kılan kişilerin bulunmasıdır. Belki birgün burayı tamamiyle sevebilirm ama baya biz zaman geçmesi gerekir herhalde kimbilir. Bir sene boyunca herşey çok deişti, ben çok değiştim, alışkın olduğum kişileirin yerine başkaları geldi. İlk geldiğimde kimseyi tanımazken şimdii gerçekten çok sevdiğim bi çok arkadaşım oldu. İyiki siz de varısınız. Siz olmasaydınız ben şimdi normalden bi on kat daha fazla delirmiş olurdum. Şimdi de normal olduğumu söyleyemem ama :)

Zaman zaman ailemlede tartışsam anlaşmazlık yaşasamda iyiki onlar varlar ve olmaya devam etsinler. Pek sevgimi göstermeyi becermesemde sizleride seviyorum :)

En önemlisi ne hata yaparsam yapatyım kendimi seviyorum. Hayat ilk önce kendini sevmektten başlamaz mı??

PS: Bu yazdıklarım kendisi ni çok tanımasamda, müzik zevimizin bire bir uyuştuğu uzaklardada olsa varlığını bildiğim varlığını bilmeninde güzel olduğu arkadaşımının gönderdği top ten listesi eşliğinde yazılmıştır. sarkılar için çok teşekkr ederim hepsi birbinizden güzeller ardarda dinlenince daha bi güzel olmaktalar:)